Slika Dorijana Greja

Слика Доријана Греја (енгл. The Picture of Dorian Gray) је једини објављени роман Оскара Вајлда.

Prepiska o arbanaskim nasiljima u Staroj Srbiji 1898 - 1899Reprint izdanje iz 1899format A4 (30cm)Documents diplomatiques . Correspondance concernant les actes de violence et de brigandange des Albanies dans la Vieille-Serbie (Vilayet de Kossovo) 1898-1899Sačinjena na osnovu diplomatskih nota i međusobne prepiske:Dr. Vladana Đorđevića, predsednika Srpske Kraljevske Vlade, Stojana Novakovića poslanika Kraljevine Srbije u Carigradu i Tefik-paše, turskog ministra inostranih dela o nasiljima Arnauta nad hrišćanskim srpskim življem u Staroj Srbiji.

Prepiska o arbanaskim nasiljima u Staroj Srbiji

Prepiska o arbanaskim nasiljima u Staroj Srbiji 1898 - 1899
Reprint izdanje iz 1899
format A4 (30cm)
Documents diplomatiques . Correspondance concernant les actes de violence et de brigandange des Albanies dans la Vieille-Serbie (Vilayet de Kossovo) 1898-1899
Sačinjena na osnovu diplomatskih nota i međusobne prepiske:
Dr. Vladana Đorđevića, predsednika Srpske Kraljevske Vlade, Stojana Novakovića poslanika Kraljevine Srbije u Carigradu i Tefik-paše, turskog ministra inostranih dela o nasiljima Arnauta nad hrišćanskim srpskim življem u Staroj Srbiji.


Prepiska o arbanaskim nasiljima u Staroj Srbiji 1898 - 1899
Reprint izdanje iz 1899
Documents diplomatiques . Correspondance concernant les actes de v

Hazarski rečnikMilorad Pavićmuški primerakMilorad Pavić (Beograd, 15. oktobar 1929 — Beograd, 30. novembar 2009) bio je srpski književnik, prevodilac, istoričar književnosti, univerzitetski profesor i akademik. Pavić je bio prozni pisac, pesnik, dramski pisac, istoričar srpske književnosti 17−19. veka, stručnjak za barok i simbolizam, prevodilac Puškina i Bajrona, nekadašnji dekan Filozofskog fakulteta u Novom Sadu, profesor univerziteta i akademik SANU. Njegova dela prevedena su na većinu svetskih jezika.*„Događaj obrađen u ovom leksikonu zbio se negde u VIII ili IX veku naše ere (ili je bilo više sličnih događaja) i u stručnoj literaturi taj se predmet obično naziva hazarskom polemikom. […] Hazari su se objavili istoriji ušavši u ratove s Arapima, i sklopivši savez sa vizantijskim carem Heraklijem 627. godine, ali je njihovo poreklo ostalo nepoznato, kao što su iščezli i svi tragovi koji bi govorili pod kojim imenom i narodom Hazare treba danas tražiti.[…]S istorijske pozornice Hazari su nestali zajedno sa svojom državom pošto se odigrala stvar o kojoj će ovde biti najviše reči – pošto su preobraćeni iz svoje prvobitne i nama danas nepoznate vere u jednu (opet se ne zna koju) od tri poznate veroispovesti onoga i ovoga vremena – hebrejsku, islamsku ili hrišćansku.“

Hazarski recnik

Hazarski rečnik
Milorad Pavić
muški primerak
Milorad Pavić (Beograd, 15. oktobar 1929 — Beograd, 30. novembar 2009) bio je srpski književnik, prevodilac, istoričar književnosti, univerzitetski profesor i akademik. Pavić je bio prozni pisac, pesnik, dramski pisac, istoričar srpske književnosti 17−19. veka, stručnjak za barok i simbolizam, prevodilac Puškina i Bajrona, nekadašnji dekan Filozofskog fakulteta u Novom Sadu, profesor univerziteta i akademik SANU. Njegova dela prevedena su na većinu svetskih jezika.
*
„Događaj obrađen u ovom leksikonu zbio se negde u VIII ili IX veku naše ere (ili je bilo više sličnih događaja) i u stručnoj literaturi taj se predmet obično naziva hazarskom polemikom. […] Hazari su se objavili istoriji ušavši u ratove s Arapima, i sklopivši savez sa vizantijskim carem Heraklijem 627. godine, ali je njihovo poreklo ostalo nepoznato, kao što su iščezli i svi tragovi koji bi govorili pod kojim imenom i narodom Hazare treba danas tražiti.[…]
S istorijske pozornice Hazari su nestali zajedno sa svojom državom pošto se odigrala stvar o kojoj će ovde biti najviše reči – pošto su preobraćeni iz svoje prvobitne i nama danas nepoznate vere u jednu (opet se ne zna koju) od tri poznate veroispovesti onoga i ovoga vremena – hebrejsku, islamsku ili hrišćansku.“


Hazarski rečnik
Milorad Pavić
muški primerak

Hazarski rečnik

Ivan Stepanovič Jastrebov (1839–1894), proveo je svoj radni vek na Balkanu kao diplomatski predstavnik Ruske carevine. Dužnost ruskog konzula u evropskoj Turskoj omogućila je Jastrebovu, pasioniranom istraživaču, da proputuje i upozna Staru Srbiju, Makedoniju i Albaniju, i da ih svestrano izuči. Njegovo delo Stara Srbija i Albanija, koje se u ovom izdanju danas prvi put integralno objavljuje na srpskom jeziku treba posmatrati kao važan izvor za proučavanje Podrimlja u drugoj polovini XIX veka, i to u geografskom, istorijskom, etnografskom i demografskom pogledu. To su krajevi u kojima je nekoliko vekova trajao proces potiskivanja srpskog stanovništva, okončan u drugoj polovini HH i početkom XXI veka njegovim potpunim proterivanjem. Jastrebov je jedan od prvih istraživača koji je proputovao kroz ove gotovo nepoznate krajeve, koji tada, kao uostalom ni danas, nisu bili bezbedni za putovanje. Za svoja istraživanja on se temeljno pripremao i bio je upoznat sa svim radovima koji su se odnosili na ovaj prostor. Pokušavao je da na licu mesta ličnim istraživanjima potvrdi ili ispravi zaključke i mišljenja prethodnih istraživača i naučnika. Njegove beleške o onome što je lično video ili saznao od savremenika na pojedinim mestima su jedinstvene i od neprocenjive važnosti. Ostatke crkava i manastira, koje je on zabeležio, vreme i ljudi su uništili do dolaska narednih istraživača, kao i podatke o islamizaciji i arnaućenju.&nbsp;

Stara Srbija i Albanija

Ivan Stepanovič Jastrebov (1839–1894), proveo je svoj radni vek na Balkanu kao diplomatski predstavnik Ruske carevine. Dužnost ruskog konzula u evropskoj Turskoj omogućila je Jastrebovu, pasioniranom istraživaču, da proputuje i upozna Staru Srbiju, Makedoniju i Albaniju, i da ih svestrano izuči. Njegovo delo Stara Srbija i Albanija, koje se u ovom izdanju danas prvi put integralno objavljuje na srpskom jeziku treba posmatrati kao važan izvor za proučavanje Podrimlja u drugoj polovini XIX veka, i to u geografskom, istorijskom, etnografskom i demografskom pogledu. To su krajevi u kojima je nekoliko vekova trajao proces potiskivanja srpskog stanovništva, okončan u drugoj polovini HH i početkom XXI veka njegovim potpunim proterivanjem. Jastrebov je jedan od prvih istraživača koji je proputovao kroz ove gotovo nepoznate krajeve, koji tada, kao uostalom ni danas, nisu bili bezbedni za putovanje. Za svoja istraživanja on se temeljno pripremao i bio je upoznat sa svim radovima koji su se odnosili na ovaj prostor. Pokušavao je da na licu mesta ličnim istraživanjima potvrdi ili ispravi zaključke i mišljenja prethodnih istraživača i naučnika. Njegove beleške o onome što je lično video ili saznao od savremenika na pojedinim mestima su jedinstvene i od neprocenjive važnosti. Ostatke crkava i manastira, koje je on zabeležio, vreme i ljudi su uništili do dolaska narednih istraživača, kao i podatke o islamizaciji i arnaućenju. 


Stara Srbija Kosovo Metohija Jastrebov Ruski konzul Prizren 

Alan Ford - 1,2,3,4broj 95super stripMagnus i Bunker

Alan Ford - 1,2,3,4

Alan Ford - 1,2,3,4
broj 95
super strip
Magnus i Bunker


Miodrag BulatovićCrveni petao leti prema nebuMiodrag Bulatović (Okladi, kod Bijelog Polja, 20. februar 1930 — Igalo, 15. mart 1991) bio je srpski pisac i novinar. Važi za jednog od naših najboljih romansijera i najprevođenijih pisaca, iako je status njegove književnosti marginalizovan.Crveni petao leti prema nebu je roman srpskog književnika Miodraga Bulatovića. Prvi put je objavljen u izdanju zagrebačke izdavačke kuće Naprijed 1959. U romanu je stilskim postupcima groteske, folklorizacije i simbolizacije oblikovan zaplet o učesnicima jedne svadbe i sahrane u zabačenom crnogorskom selu. Osnovna imaginativna i značenjska linija romana račva se u dva pravca, po sistemu teze i antiteze koje ne nalaze razrešenje: tezi o ljudskom zlu, niskim strastima i prizemnosti, koje su oličene u figuri đavola, suprostavlja se antiteza o ljudskom idealitetu, dobroti i duševnosti, oličena u simbolu crvenog petla koji uzleće prema nebu.Bulatovićev roman je poznat i po tome što mu je izmakla NIN-ova nagrada kritike za najbolji roman 1959, u godini kada je odlučeno da se ova prestižna nagrada ne dodeli. Naime, dvojica članova žirija, Eli Finci i Zoran Mišić, glasali su da se nagrada dodeli Bulatoviću, dok su Milan Bogdanović, Velibor Gligorić i Borislav Mihajlović odlučili da se nagrada te godine uopšte ne dodeli. Većinski deo žirija je takvu odluku obrazložio tvrdnjom da nijedan roman iz tekuće produkcije nije zadovoljio kriterijume za dodelu. Ovakva tvrdnja je izazvala polemiku među jugoslovenskim intelektualcima. Pojedinci su odluku interepretirali kao političku, jer se Bulatovićev roman sa crnom slikom stvarnosti nije mogao uklopiti u ideološke norme tadašnje države. Danas se „Crveni petao leti prema nebu” smatra značajnim romanom srpske književnosti dvadestog veka, kao i najboljim Bulatovićevim ostvarenjem. Preveden je na dvadesetak jezika, između ostalog i na engleski, francuski, nemački, poljski, japanski, mađarski, češki, slovački, burski, slovenački, švedski, italijanski, hebrejski, turski, holandski, portugalski i dr.

Crveni petao leti prema nebu

Miodrag Bulatović
Crveni petao leti prema nebu
Miodrag Bulatović (Okladi, kod Bijelog Polja, 20. februar 1930 — Igalo, 15. mart 1991) bio je srpski pisac i novinar. Važi za jednog od naših najboljih romansijera i najprevođenijih pisaca, iako je status njegove književnosti marginalizovan.
Crveni petao leti prema nebu je roman srpskog književnika Miodraga Bulatovića. Prvi put je objavljen u izdanju zagrebačke izdavačke kuće Naprijed 1959. U romanu je stilskim postupcima groteske, folklorizacije i simbolizacije oblikovan zaplet o učesnicima jedne svadbe i sahrane u zabačenom crnogorskom selu. Osnovna imaginativna i značenjska linija romana račva se u dva pravca, po sistemu teze i antiteze koje ne nalaze razrešenje: tezi o ljudskom zlu, niskim strastima i prizemnosti, koje su oličene u figuri đavola, suprostavlja se antiteza o ljudskom idealitetu, dobroti i duševnosti, oličena u simbolu crvenog petla koji uzleće prema nebu.
Bulatovićev roman je poznat i po tome što mu je izmakla NIN-ova nagrada kritike za najbolji roman 1959, u godini kada je odlučeno da se ova prestižna nagrada ne dodeli. Naime, dvojica članova žirija, Eli Finci i Zoran Mišić, glasali su da se nagrada dodeli Bulatoviću, dok su Milan Bogdanović, Velibor Gligorić i Borislav Mihajlović odlučili da se nagrada te godine uopšte ne dodeli. Većinski deo žirija je takvu odluku obrazložio tvrdnjom da nijedan roman iz tekuće produkcije nije zadovoljio kriterijume za dodelu. Ovakva tvrdnja je izazvala polemiku među jugoslovenskim intelektualcima. Pojedinci su odluku interepretirali kao političku, jer se Bulatovićev roman sa crnom slikom stvarnosti nije mogao uklopiti u ideološke norme tadašnje države. Danas se „Crveni petao leti prema nebu” smatra značajnim romanom srpske književnosti dvadestog veka, kao i najboljim Bulatovićevim ostvarenjem. Preveden je na dvadesetak jezika, između ostalog i na engleski, francuski, nemački, poljski, japanski, mađarski, češki, slovački, burski, slovenački, švedski, italijanski, hebrejski, turski, holandski, portugalski i dr.


Miodrag Bulatović (Okladi, kod Bijelog Polja, 20. februar 1930 — Igalo, 15. mart 1991)
Crveni petao leti prema nebu

Kolubarska Bitka 1-2Živko G PavlovićŠabac-Lazarevac 2014g.927 + 872 str.Knjiga I Bitka na Kolubari Defanzivna bitkaKnjiga II Bitka na Kolubari Ofanzivna bitka﻿Zbog obimnog materijala Bitka na Kolubari morala se oštampati u dve knjige: I deo: Defanzivna bitka, koja obu­hvata vreme od 2. novembra (pada Valjeva) pa do 20. novembra;, i II deo: Ofanzivna bitka, koja obuhvata vreme od 20. no­vembra do 2. decembra.Živko Pavlović (Bašin kod Smederevske Palanke, 1/13. mart 1871 — Beograd, 25. april 1938) bio je oficir srpske vojske, divizijski general jugoslovenske vojske, profesor, upravnik Vojne akademije, vojni pisac i akademik.Bitka na Kolubari je po oceni stranih i priznatih stručnjaka klasična bitka, i po ideji i po načinu njenog iz­vođenja, kao i po sjajno postignutim rezultatima. Ona pred­stavlja vrhunac naših napora i veštine našega komandovanja. U njoj smo, pod najtežim prilikama, koje su retke u ratnoj istoriji, i u neravnoj borbi, do noge potukli austrougarsku Balkansku vojsku pod komandom feldcajgmajstora Poćoreka; očistili potpuno našu zemlju od neprijatelja, i rešili rat 1914. godine u našu korist.Bitka na Kolubari je širom celog sveta raznela i proslavila ime srpske vojske i pribavila joj divljenje i poštovanje i prijatelja i neprijatelja; ona je nama i našim saveznicima ulila veru i nadu u krajnju našu pobedu; u njoj je položen temelj našoj današnjoj velikoj Kraljevini.

Bitka na Kolubari

Kolubarska Bitka 1-2
Živko G Pavlović
Šabac-Lazarevac 2014g.
927 + 872 str.
Knjiga I Bitka na Kolubari Defanzivna bitka
Knjiga II Bitka na Kolubari Ofanzivna bitka
﻿Zbog obimnog materijala Bitka na Kolubari morala se oštampati u dve knjige: I deo: Defanzivna bitka, koja obu­hvata vreme od 2. novembra (pada Valjeva) pa do 20. novembra;, i II deo: Ofanzivna bitka, koja obuhvata vreme od 20. no­vembra do 2. decembra.
Živko Pavlović (Bašin kod Smederevske Palanke, 1/13. mart 1871 — Beograd, 25. april 1938) bio je oficir srpske vojske, divizijski general jugoslovenske vojske, profesor, upravnik Vojne akademije, vojni pisac i akademik.
Bitka na Kolubari je po oceni stranih i priznatih stručnjaka klasična bitka, i po ideji i po načinu njenog iz­vođenja, kao i po sjajno postignutim rezultatima. Ona pred­stavlja vrhunac naših napora i veštine našega komandovanja. U njoj smo, pod najtežim prilikama, koje su retke u ratnoj istoriji, i u neravnoj borbi, do noge potukli austrougarsku Balkansku vojsku pod komandom feldcajgmajstora Poćoreka; očistili potpuno našu zemlju od neprijatelja, i rešili rat 1914. godine u našu korist.
Bitka na Kolubari je širom celog sveta raznela i proslavila ime srpske vojske i pribavila joj divljenje i poštovanje i prijatelja i neprijatelja; ona je nama i našim saveznicima ulila veru i nadu u krajnju našu pobedu; u njoj je položen temelj našoj današnjoj velikoj Kraljevini.


Živko Pavlović
Bitka na Kolubari
Živko Pavlović (Bašin kod Smederevske Palanke, 1/13. mart 1871 — Beograd, 25. april 1938) bio je oficir srpske vojske

Ivo Andrić Pripovetke Savremenik Srpske književne zadruge 1931Kolo IKnjiga IMara milosnicaIspovjedČudo u olovuKod kazanaMost na ŽepiAnikina vremena

Pripovetke

Ivo Andrić 
Pripovetke 
Savremenik Srpske književne zadruge 
1931
Kolo I
Knjiga I
Mara milosnica
Ispovjed
Čudo u olovu
Kod kazana
Most na Žepi
Anikina vremena


Ivo Andrić Pripovetke Savremenik Srpske književne zadruge 1931 Ivo Andric antikvarna knjiga

Slika Dorijana Greja

Oskar Vajld